هنگامی که راننده روی پدال کلاچ پا می گذارد، میله فشار پیستون پمپ اصلی را فشار می دهد تا فشار روغن را افزایش دهد، از طریق شیلنگ وارد پمپ فرعی می شود، میله کشش پمپ فرعی را مجبور می کند تا دوشاخه جداسازی را به جلو فشار دهد. و یاتاقان جداسازی را به جلو هل می دهد. هنگامی که راننده پدال کلاچ را شل می کند، تکان دهنده هیدرولیک، شاخک جداکننده به تدریج تحت تأثیر فنر برگشتی به حالت اولیه خود باز می گردد و کلاچ در حالت درگیری قرار می گیرد. یک سوراخ دایره ای بلند شعاعی در وسط پیستون پمپ اصلی کلاچ وجود دارد. پیچ محدود کننده از سوراخ دایره ای بلند پیستون عبور می کند تا از چرخش پیستون جلوگیری کند. شیر ورودی روغن به سوراخ محوری در انتهای سمت چپ پیستون وارد می شود و نشیمنگاه ورودی روغن از طریق سوراخ مستقیم روی سطح پیستون وارد سوراخ پیستون می شود. هنگامی که پدال کلاچ روی آن قرار نمی گیرد، بین میله فشار پمپ اصلی و پیستون پمپ اصلی فاصله وجود دارد. شکاف کوچکی بین شیر ورودی روغن و پیستون به دلیل پیچ محدود به شیر ورودی روغن وجود دارد. به این ترتیب مخزن ذخیره روغن از طریق اتصال لوله، گذرگاه روغن و شیر ورودی روغن شیر ورودی روغن با محفظه سمت چپ پمپ اصلی ارتباط برقرار می کند. هنگامی که پدال کلاچ فشرده می شود، پیستون به سمت چپ حرکت می کند. تحت عمل فنر برگشتی، شیر ورودی نسبت به پیستون به سمت راست حرکت می کند و شکاف بین شیر ورودی و پیستون را از بین می برد. به فشار دادن پدال کلاچ ادامه دهید، فشار روغن در محفظه سمت چپ پمپ اصلی بالا می رود، روغن ترمز در محفظه سمت چپ پمپ اصلی از طریق لوله وارد بوستر می شود، بوستر کار می کند و کلاچ جدا می شود. پدال کلاچ را شل کنید، پیستون تحت تأثیر فنر سنکرون سریعتر به سمت راست حرکت می کند. از آنجایی که روغن ترمز با مقاومت خاصی در خط لوله جریان دارد و سرعت جریان برگشت به پمپ اصلی کند است، درجه خلاء مشخصی در محفظه سمت چپ پمپ اصلی ایجاد می شود. در اثر اختلاف فشار بین محفظه چپ و راست پیستون، دریچه ورودی به سمت چپ حرکت می کند و مقدار کمی روغن ترمز از طریق دریچه ورودی به محفظه سمت چپ پمپ اصلی می ریزد تا آب ورودی را جبران کند. حقیقت. خالی. هنگامی که روغن ترمز اصلی از پمپ اصلی به بوستر به پمپ اصلی باز می گردد، محفظه سمت چپ پمپ اصلی مایع ترمز اضافی به نظر می رسد که از طریق دریچه ورودی به مخزن ذخیره جریان می یابد.